Capitolo Cinque

Jakoś dotrwaliśmy wszyscy w jednym kawałku do końca seansu. Potem Cecil zdecydowała, że prześpi się u Matteo, bo nie chcę, żeby jej mama gadała, że tak późno wraca do domu. Ja zdążyłam zamknąć dom, a pojawił się tata.

-Hej. Przyjaciele u Ciebie byli? Widziałem jak ktoś od nas wychodzi.

-Tylko Cecil, Matteo i jego kumpel Luca.

-Piano?

-Nie Keyboard. Tato oczywiście, że on.

-Myślałem, że wy...

-Też tak myślałam, ale z dnia na dzień okazuję się, że ten chłopak nie myśli.  Zresztą nie ważne jak u Pedro?- Zapytałam.

-Dobrze. Byliśmy na kolacji, a potem poszliśmy do niego na mecz i piwo.

-Klub samotnych panów kibicujących Juventusowi?

- Coś w tym stylu.-Pogłaskał mnie po włosach.

-Idę spać.-Powiedziałam.

-Leć.  Dobranoc.-Odpowiedział, gdy byłam już na schodach.

-Dobranoc.

Gdy leżałam już w łóżku sprawdziłam powiadomienia na telefonie. Dwa nowe zaproszenia od znajomych. Od Luca Vettori i Matteo Piano. Tego pierwszego zaakceptowałam bez wahania. Nad drugim się zastanawiałam.  W końcu postanowiłam wysłać mu wiadomość

"Znamy się?"

Szybko otrzymałam odpowiedź:

"Mam odświeżyć Ci pamięć?"
Prychnęłam gdy to zobaczyłam i odpisałam
"Błagam Cię, to ja powinnam odświeżyć Ci pamięć. Skoro się do mnie nie przyznajesz."
"Boli? ;P"
"A powinno?Bo nie specjalnie."- Skłamałam pisząc mu tą wiadomość.
"Skarbie...Skoro tak Ci zależy mogę jutro ogłosić w całej Modenie, że ze sobą byliśmy."- Znowu dostałam wiadomość.
Postanowiłam się też podroczyć z blondynem.
"Nie...Nie... Siedź cicho, bo ten Twój koleżka to całkiem przystojny jest i miły, uroczy...Ach...Gdybym parę lat temu poznała takiego cudownego mężczyznę... Byłabym szczęśliwą kobietą..."

"Jeśli mnie pamięć nie myli to kilka lat temu poznałaś cudownego mężczyznę." - Prychnęłam gdy tylko przeczytałam wiadomość od środkowego.
"Nie ufałabym Twojej pamięci...Zawodna chyba jest bardzo."
"Znowu wracamy do tematu, że się do Ciebie nie przyznaje... Chyba jednak kłamiesz, skarbie?"
"Ja skądże..."
"Wystarczy jedno twoje słowo, a od jutra będę znowu mówić Ci skarbie. "
"Idź się połóż spać śródziemnomorski Alvaro, bo Ci się w główce przewraca."- Napisałam, bo dla niego nic nieznaczące obietnice mnie raniły.
"Skarbie nie zasnę dopóki nie zaakceptujesz mnie na facebooku."
"Zaakceptuje, zaakceptuje tylko już nie pisz tych bredni i idź spać. Może zaczniesz racjonalnie myśleć, bo po tych mistrzostwach Twój tok rozumowania powala."-Napisałam.
"Zatem...Dobranoc skarbie. "
Szybko zaakceptowałam zaproszenie od blondyna, podłączyłam telefon na szafkę nocną i podłączyłam do ładowania. Potem powierciłam się na łóżku i w końcu zasnęłam.
Obudziło mnie walnięcie w głowę. Walnięcie w głowę czymś miękkim.
-Co jest?!- Mruknęłam próbując przewrócić się na plecy z racji tego, że spałam na brzuchu.
Niestety z mogłam tego zrobić,bo ktoś siedział mi na pupie i nawalał ciągle jak się wtedy domyślałam poduszką.
-Ejjjj! Złaź!- Krzyknęłam, a w zamian usłyszałam tylko kobiecy śmiech.
Oczywiście wiedziałam już, że brunetka z jakiegoś powodu postanowiła zrobić mi radosną poranną pobudkę.
-Cecil co ty odwalasz!?
-Cieszę się!
- Waląc mi poduszką po głowie od dobrej minuty?
-Ej, dobra. Tak się nie cieszę.- Odłożyła poduszkę i rzuciła się na miejsce obok mnie.
-Co się stało?
*
Wiem, że krótki, ale jakoś w weekend albo po nim postaram się dodać nowy :D
Dziękuję bardzo anonimowej czytelniczce, SKRzAcikowi i znowu zaginionej Flamex dla której postanowiłam napisać tą historie. 
Jeszcze stokrotne dzięki za prawie 1000 wejść, bo to dla mnie duża sprawa i wiecie :D
 Kocham Was piszcie co sądzicie.